tanımaq

tanımaq
f.
1. Bir adamı, şeyi və s. görərkən, keçmişdə onunla tanış olduğunu, tanışlığını xatırlamaq. Cəbhə dostunu tanımaq. Keçmiş sinif yoldaşını tanımaq. // Tanış olmaq, tanışlığı olmaq. <Yaqut:> Onu tanıyıram. Adı Yaşardır. C. C.. <Süleyman:> Bəy, sən onun özünü tanımasan da, atasını yaxşı tanıyarsan. Ü. H.. // Bilmək, başqalarından fərqləndirmək, kim olduğunu seçmək. Sizi birdən-birə tanımadım. Bu adamı tanımadın? Yerişindən tanımaq. – Aslan Səlminaz arvadı səsindən tanıyıb, cəld pəncərəyə yanaşdı. M. Hüs.. // Ayırd edə bilmək, fərqləndirə bilmək, seçmək. Dostla düşmə- ni tanımaq. – Namərdlə mərdi tanı; El sevər mərd atanı; Oğul fərsiz çıxanda; Öldürər dərd atanı. (Bayatı).
2. Bir adam və onun bütün xüsusiyyətləri haqqında aydın təsəvvürü olmaq, onu yaxşı bilmək. Mən onu tanıyıram, o belə iş görməz. Sən hələ onu yaxşı tanımırsan. – <Yusif:> Elə ki mən <Şamdan bəyi> tanımışam, heç kəs tanımaz. N. N..
3. İtaət etmək, tabe olmaq. Kiçik böyüyü tanımayanda iş görmək çətindir.
4. Saymaq, əhəmiyyət vermək, hesablaşmaq. <İbrahim xan Məmməd bəyə:> . . Kəlbəli qudurub, məni tanımaq istəmir. Onun burnunu ovmaq lazımdır. Ç..
5. dipl. Yeni dövləti rəsmi dövlət kimi qəbul edib, onunla diplomatik əlaqə yaratmaq. Afrikada yaranmış yeni dövlətləri tanımaq.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • tanıma — «Tanımaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tanınmaq — «Tanımaq»dan məch. <Xaqani:> Yazsaydım qəsidə əgər hər zaman; Şərqə tanınmazdı sevimli Şirvan. M. R.. Ağazal öz motosikletinin yanında durub, başına qazan kimi girdə papaq qoymuşdu, üzü yaxşı seçilmirdi, güclə tanınırdı. Ə. Ə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • zat — is. <ər.> 1. Əsil, mənşə, kök, nəsil, nəsəb. Xəbər alın o namərdin zatını; Aparıbdı mərd igidin atını. «Koroğlu». <Heydər bəy:> Zatında şübhə olanlar öz nəsəbləri üçün şəhadətnamə qayırırlar. M. F. A.. Oğlumuzun, şükr kim, zatı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • barmaq — is. 1. İnsanın və bəzi heyvanların əl və ayaqlarının qurtaracağındakı beş mütəhərrik üzvdən hər biri. Baş barmaq. Şəhadət barmağı. Orta barmaq. Adsız barmaq. Çeçələ barmaq. Barmaqlarının ucunda (yavaşca, ayaqlarının altını yerə vurmadan). //… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bilmək — f. 1. Bir şey haqqında məlumatı olmaq, xəbərdar olmaq, vaqif olmaq. Mən bunu çoxdan bilirdim. Bu xüsusda mən heç bir şey bilmirəm. Bilirsənsə, gəl söylə. Mən sənin fikrini bilmək istərdim. – Ey dil, aman dı, sirrini biganə bilməsin. M. Ə. S.. Qoy …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • burun — is. 1. İnsan və heyvanın üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı. Dik burun. Düz burun. Yastı burun. Burun pərdəsi (burun deşiklərinin arasındakı pərdə). 2. Müxtəlif şeylərin, alətlərin və s. nin uc tərəfi, irəli çıxan hissəsi. Çəkmənin burnu. Dəhrənin …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bütünlüklə — z. Tamamilə, tamam, hamısı, tam surətdə. Pambığın yığılması və təmizlənməsi işləri bütünlüklə mexanikləşdiriləcəkdir. – Məhərrəm öz yoldaşını bütünlüklə tanımaq üçün çox vaxt sərf etmədi. H. N …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bələd — <ər.> 1. sif. Bir adam, iş və s. ilə yaxşı tanış olan: bilən, yetik. O bu yerlərə bələd adamdır. – <Gülbahar:> Dadaş, . . sən dediyin adamların heç birinə mən bələd deyiləm. C. M.. Bələd olmaq – tanış olmaq, aşna olmaq, tanımaq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • da — 1. «Daha» sözünün canlı dildə işlənən ixtisar forması olub «a» uzadılaraq deyilir. Da sənə nə deyim. – Padşah Əhmədi Çekkaşdan xəbər aldı: – Da nəyin qaldı? Əhmədi Çekkaş dedi: – Da sağlığın! (Nağıl). 2. (də) 1. Danışan şəxsin məsələyə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dabbağ — is. <ər.> Heyvan dərilərini aşılama vasitəsilə gönə və meşinə çevirmək sənəti ilə məşğul olan usta. Dabbağ sevdiyi dərini yerdən yerə vurar. (Ata. sözü). Dabbağ etmək – dərini aşılama vasitəsilə gön və ya meşinə çevirmək. ◊ Dabbağda gönünə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”